Het is gebeurd...

Lieve familie en vrienden,

Het is zo ver. Na 10 geweldige dagen hebben we beslist om een eigen ranch te beginnen en als een echte gaucho door het leven te gaan. We zouden onze ranch met onze eigen handen en de hulp van de plaatselijke bevolking opbouwen tot een ultiem paradijs in de grote wildernis. We zouden enkele hangmatten instaleren die ons net zoals in ons hostel in Salta ettelijke uurtjes rust bieden in het verder drukke bestaan.  We zouden tochten maken doorheen het Andesgebergte naar het prachtige Cachi en Cafayate en voortdurend versteld staan van het steeds veranderend landschap waarbij het ene uitzicht nog indrukwekkender is dan het andere. We zouden ons eigen cocabladeren kweken die ons op duizelingwekkende hoogtes weerhouden van misselijkheid (het werkt echt; uitgezonderd het beetje zuurstoftekort ondervonden we geen gevolgen). We zouden wandelingen maken tussen de honderden (of duizenden) cactussen in het Los Cordones Nationaal Park. We zouden Mendoza opzoeken, het stadje dat ons de afgelopen week onderdak heeft geboden, om onze dorst te lessen met de enorme hoeveelheden wijn van de Malbec druif die perfect gedijt in het droge Argentinie. We zouden met onze eigen paarden dagenlange tochten maken door de onherbergzame landschappen en slapen onder de sterrenhemel met het zadel als ons kussen. We waanden ons donderdag op een filmset waar het wel leek alsof de reusachtige roofvogel die boven ons vloog ingehuurd werd door de gauchos om de tocht nog onwerkelijker te maken. Onze tochten zouden we op dezelfde manier alsluiten als donderdag: met de ondergaande zon achter de Acongagua, de hoogste berg van het Amerikaanse continent, en een heerlijke asado klaargemaakt in onze iglo-bbq. Nooit van ons leven aten we vlees dat lekkerder wordt bereid dan de Argentijnse bife. Tenslotte zouden we vrienden, familie en reizende vreemdelingen ontvangen op de ranch om samen tot in de vroege uurtjes te genieten van elkaar, de oneindige sterrenhemel en een goede dosis mate thee.

¡Salud!

WARNING: we komen heus wel naar huis....