Een drukke week
Nu we in Zuid-Amerika zijn moeten we gebruik maken van de kans om onze gastgezinnen terug te zien. Om iedereen up-to-date te houden; Jef heeft toen hij 18 was twee maanden geleefd bij de familie Navas en Natacha toen ze 21 was 6 maanden bij de familie Muñoz. En nu gaan we hen terugzien! De kinderen zijn ondertussen net als ons een stuk gegroeid en volwassener geworden en het is heerlijk om zien. We verblijven samen met de familie Navas in een paradijselijk huis met gigantische tuin in Tumbaca waar dagelijks enkele personen aan de slag gaan in de tuin en het huishouden terwijl mama Muñoz (ondertussen zonder echtgenoot) in het centrum van Quito haar best doet om te voorzien voor haar gezin. Deze zeer verschillend stand van leven zorgt ervoor dat hun ideeën over de president haaks op elkaar staan waardoor we tijdens familiefeesten over dezelfde kwesties praten, maar bekeken door andere ogen. Muy interesante! Onze week vullen we op met wandelingen met de honden (zeer pittig om een husky te volgen op deze hoogte; op de top komen we beide uitgeput en hijgend aan), lunchen bij oma Navas, een dagje Otavalo (waar we ons volledig laten gaan met de souvenirs waardoor we genoodzaakt zijn om een extra zak te kopen), thermale baden (wat een hitte, wat een ontspanning onder een prachtige sterrenhemel), schorpioenen verwijderen uit de badkamer, spelen met de neefjes Navas (Jef gaat er zo in op dat de jongen van alle drukte al z'n eten terug uitspuwt), junglespeed- en filmavonden, het verjaardagsfeest van oma Muñoz die 91 jaar wordt (maar het zelf bij 80 houdt) waar we cavia te eten krijgen, de krabben-lunch (Jef en papa Navas krijgen de moeilijke taak om de beestjes te doden en te kuisen vooraleer ze de pot in gaan), en natuurlijk gewoon gezellig samenzijn en bijpraten met mensen die ons beschouwen als familie. De familie Navas heeft in het christendom hun plaats gevonden waardoor we telkens voor het eten een gebedje doen. Op een bepaald moment schiet het licht (dat niet meer werkte) terug aan tijdens 1 van die gebeden wat tot hilariteit leidt aan de tafel. Paulina (mama Muñoz) is een soort van hostel aan het starten en hecht veel belang aan onze inbreng als volleerde reizigers. Het huis wordt op ons aanraden casa Vista Hermosa gedoopt en enkele dagen later wordt het project al in werking gezet. Ongelooflijk!
Wat we vooral willen zeggen is dat het een heerlijke week was. En wanneer we bij beide gezinnen beloofd hebben dat we sowieso terugkomen (liefst met minstens 3...), laten ze ons vertrekken naar ons laatste bestemming; Colombia. Het aftellen is begonnen!
Wat we vooral willen zeggen is dat het een heerlijke week was. En wanneer we bij beide gezinnen beloofd hebben dat we sowieso terugkomen (liefst met minstens 3...), laten ze ons vertrekken naar ons laatste bestemming; Colombia. Het aftellen is begonnen!
Vergeet in Colombia niet naar Santa-Marta te gaan, daar in de bergen is een Belgische Hostel en Lieve Breda zit daar nu waarschijnlijk ook. Als je meer gegevens wilt, laat maar weten!
Geniet er nog van.
Groetjes