3 avonturen, 3 verhalen - derde en laatste deel

7 mei 2015 - Rurrenabaque, Bolivia

Het Boliviaanse regenwoud.

Terug naar Bolivië. Voor we ons vrijwilligerswerk starten staat er nog 1 ding op de planning: het regenwoud. Een verschrikkelijke, maar echt verschrikkelijke busreis brengt ons van La Paz naar Rurrenabaque. Van daaruit zullen we 5 dagen lang het regenwoud ontdekken. Aangezien er verkiezingen worden gehouden kunnen we geen pintje drinken en vertrekt er ook geen enkele tour. We moeten dus een dagje extra doorbrengen in Rurre. Maar dan is het zo ver. Deel 1 van de tour; de pampa. Op de weg erheen spotten we ons eerste dier: de luiaard. Dat belooft voor de volgende dagen. Aangekomen aan de haven staat er reeds een horde toeristen klaar voor hun pampatour. Wij hebben geluk want we krijgen gids Yazman voor ons drietjes alleen! We staan te kijken naar het water wanneer er plots een roze dolfijn voorbij springt. Vol ongeloof kijken we achter ons. Maar niemand van de toeristen heeft de dolfijn gespot. We moeten er stiekem om lachen; een luiaard en dolfijn en de tour is nog niet begonnen. Om een lang verhaal korter te maken. De eerste dag spotten we ongelooflijk veel dieren. Er springen aapjes in de boot die gretig over ons heen klimmen en Yazman doet z'n best om steeds overal als eerste te arriveren. We genieten met volle teugen! Dag 2 gaan we in de voormiddag op jacht naar de anaconda. De erge regen van de laatste dagen maakt het echter niet gemakkelijk en we keren terug van een kale reis. We vragen Yazman 's middags om de luiaard; we zouden hem toch nog eens van dichter willen spotten. Dus kort hij onze siësta in en gaan we opnieuw op jacht. Deze keer op zoek naar de luiaard. Maar jammer genoeg opnieuw zonder geluk (n.v.d.r. We weten het op dat moment nog niet, maar de luiaard gaan we later nog spotten vanop enkele meters!!!!). We vissen tussendoor nog op piranha's waarbij de een meer geluk heeft dan de andere - Jef vangt enkel een kleine sardien - en keren terug naar de lodge waar we de zelf gevangen piranha's op ons bord krijgen. Dag drie gaan we zwemmen met dolfijnen. Het weer zit niet mee; het regent ongelooflijk hard, maar de jongens wagen zich toch in het water en worden al snel omsingeld door enkele roze dolfijnen. Opnieuw een item op onze lijst van geweldige ervaringen die continu groeit. Dan is het terug richting haven en Rurre om nu het echte regenwoud in te trekken. Onderweg worden we nog omver geblazen door brullende apen. Het is niet te beschrijven hoe luid hun geroep is (n.v.d.r. We weten het op dat moment nog niet, maar we gaan later nog een maand lang het huis delen met een brulaap!!!!). En dan merkt Yazman plots een bolletje op dat weleens een beer kan zijn. Hij denkt dat de beer dood is en wil dit onmiddellijk onderzoeken. Krachtig schudt hij aan de boom maar dan begint het bolletje toch te bewegen; een termieten etende beer. Indrukwekkend!!! Ook de reuzentoekan en een reiger met katvis in de bek waarbij een grote arend op de uitkijk staat om hem af te pakken voegen we last-minute nog aan onze spotterslijst toe. Ons geluk kan niet op! Aangekomen in de haven is er geen vervoer terug geregeld. Onze gids gaat gedwee aan de slag met z'n telefoon, maar een oplossing lijkt niet te komen. Dan maar opsplitsen en elk met een andere tour terug richting Rurre. Maar ook dit gaat niet zonder slag en stoot. De gidsen discussiëren hevig; niemand wil ons meenemen, maar uiteindelijk geraken we toch alle drie veilig terug in Rurre. Nu zijn we klaar voor deel 2 van de tour; parque Madidi. Met chauffeur, kokkin en gids Carlos vertrekken we met de boot. Aangezien we zoveel tijd verloren in de pampa moeten we varen in het donker en dat kunnen we verzekeren is geen pretje. Het voelt allemaal erg onverantwoord aan en met bang hart hopen we niet te hoeven zwemmen richting oever. Desondanks de zware stroming en de donkerte krijgt de chauffeur ons veilig aan land. Na een lekkere avondmaaltijd gaan we op zoek naar tarantula's en het blijkt al snel dat onze hele kamp omsingeld is. Onze gids Carlos blijkt een sjamaan te zijn en nodigt ons uit voor een ceremonie om Pachamama toegang tot de selva te vragen. Het is een zeer spirituele ervaring en we voelen ons meteen een stuk dichter bij en onderdeel van de natuur. De volgende dag staan er 2 wandelingen op de planning. We genieten van de reusachtige diversiteit aan planten en krijgen heel wat te horen over de medicinale werking. Carlos vertelt dat hij met het sap van een boom zijn kanker heeft genezen waarvan de dokters hadden gezegd dat het ongeneeslijk was. Wij vinden dit een moeilijk thema; moeten we geliefden met ziektes naar de selva brengen voor een wonderlijke genezing? We weten niet goed wat wel en niet te geloven. Een kudde wilde zwijnen zoeft voorbij: wat een geur, wat een geluid! We vinden het niet zo met de gids, hij is steeds erg lovend over zichzelf maar op een bepaald moment tijdens de wandeling raakt hij z'n weg kwijt waardoor we nu letterlijk middenin de jungle zitten. Elk pad is nu ver zoek en Carlos moet stevig aan de slag met z'n machete. Wanneer het ook nog eens donker wordt is het op en top avontuur. Wij spotten een prachtige kikker en laten het niet aan ons hart komen. Tot midden in de nacht van diezelfde dag horen we hem zich bezatten en we zijn dan ook niet verwonderd wanneer hij de volgende dag nergens te bespeuren is. De kokkin en de chauffeur moeten hem verschillende keren wakker maken. Wij trachten het ons weer niet aan ons hart te laten komen en trekken er op uit met een andere groep en gids. We gaan op zoek naar de Macao papegaai en spotten enkele paartjes. Onderweg komen we ook nog verse sporen van de jaguar tegen; jammer genoeg blijft het bij sporen. Na het middagmaal maken we juwelen met zaden uit het regenwoud, een leuk souvenir, en dan keren we terug. De pampa's waren schitterend, over het regenwoud zijn we mede door een onbezonnen gids wat teleurgesteld. Gelukkig hebben we ook de Peruviaanse jungle nog op de planning staan!

Ciao ciao

4 Reacties

  1. Mama:
    29 juni 2015
    had er graag bij geweest........
  2. Bonneke:
    29 juni 2015
    Er bij zijn is te veel , maar jullie verhaal heb ik wel passioneel gevolgd en meebeleefd .Wat een wonderbare beleving ! Ik wacht met ongeduld op jullie thuiskomst met vele verrassende avonturen ! Dikke kus xxxBonneke GENIET !!!
  3. Brouns Herman:
    29 juni 2015
    Wat een geweldig avontuur.
    Daar kun je van genieten. Beleef nog maar mooie dagen.

    Peter
  4. Tante Lizet en nonke Jaak:
    30 juni 2015
    Hoi avonturiers, een manchet zou ik ook kunnen gebruiken om hier de struiken te snoeien, maar het oerwoud in is voor ons geen optie. Geniet verder van je avonturen en hopelijk veel foto's en filmpjes om achteraf te tonen.
    Tante Lizet en nonke Jaak